کد مطلب:5489 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117
خاضع در برابر قانون خدا
بنابراین چنین موجودی باید در مقابل تنها قانونی كه بر نظام هستی حاكم است، یعنی «قانون خدا» خضوع داشته باشد. بر این اساس، رسول گرامی اسلام صلی الله علیه وآله به آنان چنین فرمود:
آن چه را شما می پرستید، من می پرستم، چون من خدا را می پرستم و شما هوس و بت را كه البته آن چه را شما می پرستید باطل است و لذا «لا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ» [1] .
شما با آن خوی تمرّد و سركشی و جاهلیّتی كه دارید، توفیق پرستش حق را پیدا نمی كنید.
كسی كه بنا دارد سالی بت را و سالی دیگر خدا را بپرستد، در حقیقت هوس پرست است.
او خیال می كند كه خدا هم بُتی است در قبال بت های دیگر كه معبود بودن او با امضا و قرارداد عابد انجام گیرد، سالی هُبَل پرستیده شود، سالی عُزّی، سالی نسر و یعوق و سالی هم خدا! بر این اساس خداوند می فرماید: «وَلا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ» [2] .
آن چه را شما می پرستید، من می پرستم، چون من خدا را می پرستم و شما هوس و بت را كه البته آن چه را شما می پرستید باطل است و لذا «لا أَعْبُدُ مَا تَعْبُدُونَ» [1] .
شما با آن خوی تمرّد و سركشی و جاهلیّتی كه دارید، توفیق پرستش حق را پیدا نمی كنید.
كسی كه بنا دارد سالی بت را و سالی دیگر خدا را بپرستد، در حقیقت هوس پرست است.
او خیال می كند كه خدا هم بُتی است در قبال بت های دیگر كه معبود بودن او با امضا و قرارداد عابد انجام گیرد، سالی هُبَل پرستیده شود، سالی عُزّی، سالی نسر و یعوق و سالی هم خدا! بر این اساس خداوند می فرماید: «وَلا أَنتُمْ عَابِدُونَ مَا أَعْبُدُ» [2] .
[1] كافرون (109) آيه 2.
[2] كافرون (109) آيه 5.
شخصي از كوفه وارد حجاز شد، در مدينه خدمت امام صادق عليه السلام شرفياب شد و سرّ تكرار اين آيات را پرسيد.
امام عليه السلام در پاسخ فرمود: سرّ اين تكرار آن است كه پيشنهاد آنان چهار ضلعي بود، جواب نفي و ابطال هم مطابق با پيشنهاد چهار ضلعي نازل شد.
آنان گفتند: سال اوّل تو خدايان ما را بپرست، سال بعد ما خداي تو را عبادت مي كنيم، باز سال ديگر تو خداي ما را بپرست، سال چهارم ما خداي تو را مي پرستيم.
بنابراين سوره كافرون براي ابطال اين پيشنهاد نازل گرديد و بطلان چهار ضلع آن را اعلام و آن را غير قابل پذيرش دانست و اين جواب قطعي آمد كه: «لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ»؛ دين من مال من و دين شما هم مال شما.
البته لازم به تذكر است كه اين به معناي توزيع دين و تقسيم حق نيست، بلكه براي اعلام آن چه هست نه آن چه بايد باشد نازل شده است.
آن چه كه بايد باشد همان لزوم پذيرش دين الهي است و عنوان خطاب «أَيُّهَا الْكَافِرُونَ» نشان مي دهد كه هرگز خداوند دين آنان را تأييد و امضاء ننموده است، چنان كه مي فرمايد: «لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ» و اين براي ترك مخاصمه نيست كه هم دين من حق است و هم دين شما؛ بلكه شما در انتخاب راه آزاد هستيد، به اين معنا كه بت پرستي كفر است و باطل. دين حق خداست نه حق انسان تا در آن بتواند مخاصمه كند.
بنابراين خداوند در وصف آنان در سوره قلم، آيه نهم مي فرمايد: «وَدُّوا لَوْ تُدْهِنُ فَيُدْهِنُونَ» آنان علاقه مند هستند تا مسائل اعتقادي را با سازش و مسالمت آميز حل كنند، ولي حق با باطل صلح و سازش ندارد. لذا تأكيد فرمود كه در برابر پيشنهاد تبهكاران حجاز، محكم و استوار باش و بگو: «لَكُمْ دِينُكُمْ وَلِيَ دِينِ» به اين معنا كه دين من حق است و دين شما باطل و البته گزينش شما يقيناً باطل است. از آن جا كه باطل «بي راهه» است، پس باطل، به معناي «راه» نيست.
نكته آخر و جالب اين كه خداوند در آيه نود و هشتم از سوره انبياء مي فرمايد: «إِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِ اللَّهِ حَصَبُ جَهَنَّمَ» شما و معبودهايتان سنگ ريزه جهنم هستيد؛ يعني خداوند متعال، هم بت ها را مي سوزاند و هم بت پرستان را، يعني وقتي بت را مي سوزاند، شخص بت پرست، عذاب روحي نيز پيدا مي كند. علاوه بر آن كه حقيقت بت، جز آتش چيز ديگري نيست و اين حقيقت در روز قيامت ظهور مي كند. (ر.ك: راه نيل به كمال، آية الله جوادي آملي ص116 - 117)